Aloes zaliczany jest do grupy roślin ozdobnych cechujących się wieloma cennymi właściwościami leczniczymi. W warunkach domowych uprawiany jest w doniczkach. Jakie zastosowanie posiada aloes i jak wygląda jego uprawa?
Aloes – właściwości
W uprawach domowych powszechnie występuje aloes drzewiasty (łac. Aloe arborescens) oraz rzadziej spotykany aloes zwyczajny (łac. Aloe vera). Rośliny te posiadają zielone, sztywne i ząbkowane na brzegach liście, które zawierają w sobie bardzo wartościowy, galaretowaty miąższ. To właśnie on bogaty jest w takie substancje jak:
- witaminy (A, C, E oraz z grupy B);
- sole mineralne (wapń, potas, siarka, fosfor, magnez, miedź, molibden i cynk);
- kwasy organiczne (bursztynowy i cynamonowy);
- wielocukry;
- glikoproteidy (alaktyna);
- stymulatory biogenne.
Dzięki zawartości wszystkich powyższych składników, miąższ aloesu cechuje się właściwościami regenerującymi błonę śluzową i skórę, bakteriobójczymi, przeciwzapalnymi oraz pobudzającymi układ odpornościowy.
Zarówno miąższ aloesu, jak i wydobywany z niego sok, wspierają leczenie chorób układu pokarmowego, leczenie chorób skóry (m.in. oparzeń, trudno gojących się ran, trądziku czy egzem) oraz łagodzenie stanów zapalnych gardła i jamy ustnej. Właściwości regenerujące i odżywcze aloesu, wykorzystywane są także w wielu kosmetykach, takich jak np. balsamy do włosów czy kremy do rąk. Ponadto wyciąg z aloesu znalazł zastosowanie w przemyśle farmakologicznym jako składnik preparatów stymulujących funkcjonowanie układu odpornościowego (biostaminy).
W przemyśle domowym do celów leczniczych stosowany jest miąższ z dużych, 2-3 letnich liści pozbawionych zielonej, gorzkiej skórki. Taki miąższ stosowany jest bezpośrednio na skórę bądź przetwarzany jest w sok.
Aloes – uprawa
Za miejsce pochodzenia aloesu uważa się Amerykę Południową. W polskich warunkach klimatycznych roślina ta uprawiana jest wyłącznie w pomieszczeniach jako roślina doniczkowa. Cechuje się dość sporym rozmiarem, w związku z czym wymaga dużo miejsca. Aloes wymaga zapewnienia temperatury dodatniej (zimą 8-10 st. C, natomiast latem 20-25 st. C). Roślina ta potrzebuje dużo światła, ponieważ jego niedobór, zwłaszcza w okresie zimowym, może znacznie utrudnić jego uprawę, ponieważ niewystarczająco oświetlone liście karleją i wyciągają się, a cała roślina traci atuty ozdobne. Tak więc, zimą należy ustawić doniczkę z aloesem przy dużym oknie, bądź hodować roślinę w ogrodzie zimowym.
Aloes zaliczany jest do sukulentów (pomimo, iż nie jest kaktusem). Tak więc, roślina ta lepiej zniesie kilkudniowe przesuszenie niż zalanie podłoża. Podlewany zgodnie z zaleceniami, aloes nie wymaga żadnych zabiegów pielęgnacyjnych oraz bardzo rzadko choruje.
Roślinę można rozmnażać za pomocą sadzonek pędowych lub odrostów korzeniowych. Nowe, ukorzenione sztuki sadzi się do przepuszczalnej, lekkiej ziemi torfowej zmieszanej z gliną i piaskiem lub w gotowe podłoże dla kaktusów.
