PRL – cudowny kraj, w którym nie dochodziło do żadnych katastrof?
(fot. AFP)
Katastrofy kolejowe, lotnicze, drogowe, morskie… w czasach komunistycznych w Polsce dla opinii publicznej niemal nie istniały. Władze w PRL niezmiernie rzadko informowały o nich w socjalistycznej ojczyźnie, bo przecież wypadki, w wyniku których ginęły dziesiątki osób, szkodziły wizerunkowi „idealnej” Polski Ludowej.Ginęli także politycy…
Czasami zatajano informacje o katastrofach, innym razem, gdy już nie można było okłamywać społeczeństwa, władze komunistyczne tuszowały złą organizację akcji ratunkowej, nie podając prawdziwych informacji o liczbie ofiar lub o przyczynach wypadków.
Katastrofa pod Nowym Dworem Mazowieckim
(fot. AFP)
Jeden z najbardziej tragicznych w skutkach wypadków kolejowy w Polsce. W 1949 roku pociąg ekspresowy jadący z Gdańska do Warszawy wykoleił się pod Nowym Dworem Mazowieckim. Komunistyczne media nie informowały o tragedii, która miała doprowadzić do śmierci ponad 200 osób.
Najprawdopodobniej lokomotywa i kilka wagonów wypadło na łuku toru z szyn. O wykolejeniu pociągu pasażerskiego pisały tylko amerykańskie dzienniki „Reno Evening Gazette” z 24 X 1949 r. i „Gettysburg Times” z 25 X 1949, i to one podawały liczbę ofiar. Polskie władze nigdy nie potwierdziły tych informacji.
Upadek bombowca
(fot. AFP)
Dziesiątego czerwca 1952 roku na pracujących robotników przy budowie linii tramwajowej na Rataje, spadł bombowiec typu Pe-2FT, który należał do 21 Pułku Lotnictwa Zwiadowczego stacjonującego na lotnisku na Ławicy.
Po upadku samolotu eksplodowało paliwo, a pożar uszkodził okoliczne domy. Wszelkie informacje o katastrofie utajniono, łącznie z liczbą ofiar. Prawdopodobnie zginęło w niej trzech członków załogi i sześcioro cywilów – przechodniów i robotników pracujących w miejscu upadku samolotu.
Podobnie jak w innych przypadkach, dokładne przyczyny nigdy nie zostały oficjalnie podane. Mówiono też, że rodziny ofiar, rannych i świadkowie byli zastraszani, by nie opowiadać o wypadku.
Katastrofa kolejowa w Sątopach-Samulewie
(fot. AFP)
W archiwach próżno do dziś szukać informacji o zderzeniu pociągów, do którego doszło 17 stycznia 1954 roku. W Sątopach-Samulewie pociąg pośpieszny zderzył się tam z pociągiem towarowym.
W katastrofie najprawdopodobniej zginęło kilkadziesiąt osób, było wielu rannych.
Na miejscu pojawiła się tylko jedna karetka pogotowia. Ciężko rannym pomagali mieszkańcy Sątop. Wielu poszkodowanych zmarło z wychłodzenia i dlatego że nikt nikt nie potrafił udzielić im pomocy. Władze PRL, ani tym bardziej media, nie informowały o tej tragedii.
Dramat w pobliżu lotniska
(fot. archiwum)
Do dziś niewiele się mówi o katastrofie lotniczej samolotu rejsowego PLL LOT Vickers Viscount 804, która miała miejsce 19 grudnia 1962 roku.
Samolot rozbił się w pobliżu lotniska Okęcie w Warszawie, niedaleko od progu pasa. Zginęli wszyscy na pokładzie, łącznie 33 osoby. Za oficjalnie przyczyny katastrofy uznano błędne działanie załogi i wady systemu przygotowania załogi do lotu i kierowania działalnością lotniczą.
Brytyjskie samoloty pasażerskie Vickers Viscount były jednymi z nielicznych zachodnich maszyn (zakupione od British United Airlines), jakie LOT miał na swoim wyposażeniu w czasach PRL.
Wybuch przy produkcji mączki
(fot. AFP)
22 lutego 1972 r. w Luboniu w hali Wielkopolskiego Przedsiębiorstwa Przemysłu Ziemniaczanego w wyniku eksplozji zginęło 17 osób, a 10 osób zostało rannych. Dramat rozegrał się po godzinie 23, zapewne dlatego ofiar było mało. I w tym przypadku władze starały się zrobić wszystko, by zataić katastrofę.
W rezultacie jest ona mało poznana i nawet dziś trudna do wyjaśnienia. Najprawdopodobniej wybuchł pył powstający przy produkcji mączki ziemniaczanej. Rozerwany wagon, w którym była mączka, przeleciał 80 metrów nad drogą, linią kolejową i wbił się w dach budynku administracji. Wybuch był słyszany w całym mieście.
Śmierć polityków
(fot. materiały IPN Szczecin)
Czterdzieści lat temu, 28 lutego 1973 r. pod Goleniowem roztrzaskał się samolot należący do 36 Specjalnego Pułku Lotnictwa Transportowego. Maszyna wykonywała rejs na trasie Warszawa-Szczecin. Jej pasażerami byli politycy z Polski i Czechosłowacji, którzy lecieli odwiedzić port morski w Szczecinie.
Nie zdążyli, samolot rozbił się podczas podchodzenia do lądowania. Zginęli wszyscy, również szef resortu MSW PRL. To jedna z najbardziej tajemniczych katastrof lotniczych PRL-u.
Katastrofa nad Jeziorem Żywieckim
(fot. archiwum)
Katastrofa, która wydarzyła się w 1978 roku w Oczkowie w Żywcu, uznawana jest za jedną z największych katastrof komunikacyjnych PRL-u. Zginęło w niej 30 osób – głównie osoby pracujące w kopalniach. 9 pasażerów uszło z życiem.
Powodem katastrofy miał być upadek autokaru w przepaść z wysokości ok. 20 metrów do Jeziora Żywieckiego. Na moście przecinającym tzw. Wilczy Jar autobus wpadł w poślizg. Podobnie jak w innych przypadkach, służby specjalne PRL chciały sprawę zatuszować, choć oficjalnie, natychmiast po katastrofie powołano komisję rządową, mającą wyjaśnić powód zdarzenia.
Katastrofa pod Otłoczynem
(fot. PAP/CAF/Tomasz Langda)
Za największą w powojennej Polsce uznawana jest katastrofa kolejowa, do której doszło 19 sierpnia 1980 roku pod Otłoczynem. Oficjalnie zginęło wtedy 67 osób. Do dziś nie wiadomo jak doszło do katastrofy. Stwierdzono, że zawinił maszynista pociągu towarowego, który wyjechał ze stacji Otłoczyn bez pozwolenia.
Nie wiadomo jednak, dlaczego to zrobił. Na pewno był trzeźwy i do końca przytomny. Ustalono, że do momentu zderzenia świadomie obsługiwał urządzenia sterujące mocą lokomotywy. Mężczyzna zginął na miejscu.
Katastrofa kolejowa w Brzozie Toruńskiej (zwana też katastrofą pod Otłoczynem) wydarzyła się podczas trwania strajków Sierpnia 1980 r.
ml/ac
(fot. 123rf)
